Wedstrijdverslag De Schutters Dames 1 – Captains *** Kangeroe Dames 4 op 12-10-2021
Zo’n vier weken geleden ontvingen wij de Schutters Dames 1 thuis. We wisten die wedstrijd met 3-1 te winnen en later begreep ik dat dat een klein deukje in hun kampioensaspiraties was. Afgelopen vrijdagavond om 21.00 uur werden we verwacht de return bij hun in Bergentheim te spelen en iets in mij zei dat we warm onthaald zouden worden. Hoezo? Nou, wij spelen in deze poule een anderhalve competitie wat inhoudt dat je ieder team 3x ontmoet. Dat kan dus 2x thuis en 1x uit zijn of andersom. Dat bepaalt de Nevobo. Dat laatste was het geval voor de Schutters en juist over die 2e uitwedstrijd deden de Schutters moeilijk. Het tijdstip, zaterdag 20 november om 14.00 uur kwam hun niet goed uit want dan hadden ze te weinig spelers. Nee, vrijdagavond 21.00 uur is lekker! Voor een zaterdagcompetitie leek ons 14.00 uur een heel gangbaar tijdstip. Wij gaven aan dat ze, zoals wij ook doen, eerst maar eens moeten kijken of er geleend kon worden uit een ander team. De Schutters hebben nog 2 damesteams die op de bewuste dag geen van beiden een wedstrijd hebben. Hier werd niet op gereageerd en er kwam dus een officieel verzoek om verplaatsing van de wedstrijd en de regels zijn dat wij dan een alternatief moeten bieden. Op een trainingsavond was geen optie want dan zouden we om 18.00 uur moeten beginnen en dat was voor beide partijen te vroeg. Vervolgens opperden de Schutters dat de wedstrijd ook wel bij hun gespeeld kon worden. Ik vond dat nogal brutaal en ik heb deze optie niet eens aan de meiden voorgelegd. Na veel heen en weer gemail zijn we uiteindelijk uitgekomen op toch zaterdag 20 november, maar dan om 18.00 uur alhoewel het ons zelf 2 spelers kost die op dat tijdstip al wat anders gepland hebben.
Vrijdagavond waren we voltallig aanwezig om 20.00 uur. Daphne zou vanwege haar blessure meegaan voor support mits ze bijtijds haar corona-check op orde had. En dat lukte.
Na een kort ritje, waarvan de helft hobbelend langs het kanaal ging, kwamen we aan op de plaats van bestemming. Zag er allemaal niet bepaald uitnodigend uit. Bijna geen verlichting rondom het complex en de donkere parkeerplaats was voor de helft gevuld met vrachtwagens. Bij binnenkomst van de sporthal troffen we een desinfectie apparaat aan die wel heel zuinig met de handgel was. Ik verwachtte bij binnenkomst een vriendelijke doch strenge corona-check controleur, à la onze Gerard, aan te treffen, maar niets van dit alles. Ook niet in de kantine en bij navraag aan de bar werd er wat onverstaanbaars gemompeld waar we uit opmaakten dat er hier niet gecontroleerd werd. We werden gadegeslagen door een aantal dames die ik herkende als onze tegenstanders. Ze keken ons aan vanachter hun koffie met een verbeten blik van: “Jullie gaan zo dadelijk wat beleven”
In de zaal zelf werd op dat moment op één veld een wedstrijd gespeeld, ook dames 3e klasse maar dan uit regio Oost. Ik vermoedde dat wij op dat zelfde veld daarna moesten spelen. Echter, om 20.30 uur was deze wedstrijd nog steeds niet afgelopen en begonnen de dames van de Schutters op hun dooie gemak het ernaast gelegen veld op te zetten. Na veel geklooi met een onwillig tussengordijn konden we eindelijk beginnen met inspelen. We hadden even een glimp van een scheidsrechter opgevangen, maar toen het al lang tijd was om in te slaan was hij in geen velden of wegen te bekennen. Uiteindelijk kwam hij toch weer opdagen, er was iets met hete koffie of zo en konden we even later beginnen.
We startten met Lieke en Julia op buiten, Indi en Sarah B op mid en Hieke en Elise op respectievelijk spelverdeler en dia en natuurlijk Maud als libero. De eerste rally duurde zo lang dat de scheidsrechter die aanvankelijk geen haast scheen te hebben toen al op z’n klokje begon te kijken. De eerste rally werd uiteindelijk gewonnen door de Schutters. Ook in het vervolg kwamen regelmatig lange rally’s voor. Beide teams beschikten over een uitstekende verdediging en kwamen beiden ook aanvallend moeilijk tot scoren. Waar we in de eerste wedstrijd de Schutters af en toe wegserveerden was daar nu geen sprake van. Misschien dat onze dames de Mikasa ballen ook niet zo goed verteerden. Ik hoorde een paar maal dat ze vrij licht aanvoelden. Toch wisten we een kleine voorsprong op te bouwen en dachten de set eenvoudig uit te spelen. Niets was minder waar. De Schutters gooiden alles in de strijd wat legaal was. Eigen punten werden gevierd met hyenagehuil en servicepass fouten van ons werden onthaald met een luid gescandeerd “Kétser!!” Aan dat laatste waren we al gewend want vorige week maakte Volco ook veelvuldig gebruik van deze kreet. Ik keur het af. Ik zie liever het vieren van een eigen punt dan het reageren op een fout van de tegenstander. De Schutters kwamen weer heel dichtbij en vooral onze buitenaanval had moeite om een gat te vinden in hun solide verdediging. Uiteindelijk wist jeugd het toch te winnen van routine. 23-25.
In de tweede set wisselden we beide passer/lopers. Anne en Sarah H. kwamen in het veld voor Lieke en Julia. Mogelijk dat we met deze wissels wat inleveren op de verdediging maar winnen op de aanval. Anne moet anders aangespeeld worden dan Lieke en Julia en deze afstemming was in het begin even zoek. Overigens maakt het Sarah H niet veel uit hoe ze aangespeeld wordt. Zij is heel beweeglijk en slaat hard en vaak met succes op alles wat beweegt. In deze set waren het de mids die veelvuldig scoorden. Mooie stijgjes van Indi en uit het centrum weggeslagen ballen van Sarah B. Ook was het blok van deze dames regelmatig succesvol. Elise, vorige week nog onze redder in nood toen we zonder spelverdeler zaten speelde solide op de haar vertrouwde diagonaalpositie en stond ook goed ter serveren. De wedstrijd naast onze was inmiddels afgelopen en het publiek, ik telde rond de 35 mensen op de tribune, was volkomen terecht naar onze kant verhuisd. Het niveau van onze wedstrijd was, hoewel beide 3e klasse, dan ook een pak hoger. In deze set waren we uiteindelijk duidelijk beter en wisten met 19-25 te winnen.
De 3e set, die ook wel bekend staat als de inkakker na 2 gewonnen sets deed zijn naam eer aan. De opstelling was dezelfde als die in de 1e set maar de focus van de eerste 2 sets was er niet meer en dat zou misschien tegen de Schutters 1.0 wel kunnen maar tegen de Schutters 2.0 kwamen we echt in de problemen. We stonden continu op 3 of 4 punten achterstand als we dan langszij kwamen trok de tegenstander weer een sprintje zodat hun voorsprong weer hersteld werd. De meiden aan de kant constateerden dat spelverdeler Hieke wat moeilijker begon te bewegen. Nu had ze in de week voorafgaand aan de wedstrijd een training afgezegd vanwege een pijnlijke rug dus dat zou heel goed kunnen. In de 2e time-out gevraagd hoe het ging waarbij ze met een knikje aangaf dat het prima ging. Met de set ging het minder want die verloren we met 25 -21.
Voor de 4e set wisselden we Sarah H. voor Elise op de diagonaal. Anne op de buitenkant en Lieke en Julia zouden de 4e set delen. Ook deze set verliep moeizaam en daarbij kwam nog dat Hieke plotseling aangaf gewisseld te willen worden. Bij een verkeerde beweging was het even in haar rug geschoten. Hieke is net een lithium batterij, gaat lang mee maar als het op is is het ook echt op. Gelukkig zijn ze ook weer snel opgeladen. Ook gelukkig was dat we Elise achter de hand hadden om Hieke te vervangen. Het tij konden we er helaas niet meer mee keren. Ditmaal won routine het van jeugdig elan zodat we met 25-19 een 2-2 eindstand kregen. Zoals eerder gezegd, daar wil je niet mee thuiskomen maar het niveau van de wedstrijd en het gevoel dat de meiden deze keer letterlijk en figuurlijk eindelijk een keer echt uitgedaagd werden vergoedde veel.
Aankomende zaterdag om 18.00 uur is de laatste van 3 ontmoetingen tegen de Schutters. Als het schaken was zou je zeggen dat de tussenstand 1,5 – 0,5 was voor ons. Bij deze de oproep aan de dames om volgende week ouder, grootouders, vriendjes, vriendinnetjes en vriendjes mee te nemen naar de wedstrijd zodat het gaat spoken in de Meet.
Jan Henk de Raad,
trainer/coach Kangeroe Dames 4