Zaterdag 16 oktober. Na vorige week geen wedstrijd gehad te hebben mochten we vandaag weer aan de bak in wederom een thuiswedstrijd. De tegenstander was de Schutters Dames 1 uit Bergentheim. Zij waren nog zonder puntverlies alhoewel dat natuurlijk niet alles zegt want ze hadden tot dusver slechts 1 wedstrijd gespeeld.
Ik had me al verheugd op weer een gezellige thuisdag, maar een zich vrijdag al aandienende verkoudheid gooide roet in het eten. Zaterdagmorgen was het niet beter geworden en na overleg met het team toch besloten om te coachen. Wel voor de wedstrijd nog even een ommetje gemaakt langs de plaatselijke grootgrutter voor een covid zelftest. Ik bleek niet zwanger te zijn.
De voor ons geplande wedstrijden op veld 1 liepen aardig uit, zodat de op het laatste moment ingevlogen Lieke nog ruim op tijd was. Ze had eerder op de middag nog een crosskampioenschap te paard in Diepenheim en had niet eens tijd om haar 2e prijs op te halen. Ook fijn was dat we voor het eerst dit seizoen helemaal compleet waren. Daphne speelde haar eerste wedstrijd sinds een jaar en voor Sarah B. was het nog langer geleden. Ik kan het mis hebben maar volgens mij speelde ze haar laatste competitiewedstrijd nog in de B’s.
Ook de Dames van de Schutters waren inmiddels gearriveerd en in de gauwigheid telde ik 3 speelsters met een Kangeroe-verleden. Ik dacht al, hoe komt zo’n klein plaatsje als Bergentheim aan toch 3 damesteams. Maar nu weet ik het, ze stelen ze van ons!! Saillant detail was ook nog dat Anne tegen haar eigen tante moest spelen. Gezien het selfie van de twee op social media heeft de uitslag de familieband niet aangetast.
Of het publiek nu hoofdzakelijk voor ons kwam of voor de naast ons gespeelde wedstrijd van MA2 is niet geheel duidelijk maar de tribunes waren goed gevuld. Een goede reden om een mooie show neer te zetten. En dat deden de Dames. Heel veel servicedruk, De Schutters hadden geen vat op de sprongservice van met name Anne en de de messcherpe aanvallen aan de buitenkant. De midspelers van de Schutters waren vaak niet snel genoeg voor een blok aan de buitenkant. Jeugdig elan won het duidelijk van routine en binnen no time stond het 25-10.
Never change a winning team dus, eigenwijs als we zijn, voor de 2e set een andere spelverdeler en 2 nieuwe buitenspelers erin. Deze set verliep wat moeizamer wat hoofdzakelijk te wijten valt aan de vele foutserviceses. Soms wel 3 achter elkaar en dan kun je geen afstand nemen ook al ben je beter. Uiteindelijk wonnen we de set wel met 25-20. Onze lengte op de midpositie zorgde ervoor dat de beste aanvalster van de Schutters een aantal keren genadeloos werd afgeblokt. Ook Elise op diagonaal scoorde veelvuldig. En of het nou op de 3-meter was of aan het net, met haar soms onnavolgbare bewegingsritme zette ze de verdediging van de Schutters continu op het verkeerde been. Ze wisselde harde aanvallen tegen de zijlijn af met soms schijnbaar verkeerd geraakte ballen in het middenveld. Heel frustrerend voor een verdediging.
Na 2 gewonnen sets is het altijd moeilijk om de concentratie vast te houden voor de 3e set. Je kunt het vooraf benoemen en elkaar ervan bewust maken maar toch werkt dat op de één of andere manier niet zo. Gelukkig was dat niet het geval in de 3e set. Voor deze set stonden dezelfde spelers in het veld als in de 1e set. Hoewel een aantal meiden van de Schutters strak stonden te serveren wisten onze passer/lopers en libero Maud vrijwel altijd een goede servicepass af te leveren. De midspelers werden veelvuldig aangespeeld en hoewel er veel gescoord werd zien we toch liever dat de ballen er wat vaker genadeloos ingehakt worden. Deze set wonnen we met 25-18.
De overwinning was binnen maar we spraken af dat we toch ook graag die kers op de taart wilden. Voor de 4e set werd gekozen voor dezelfde opstelling als die van de 2e met als enige wijziging dat Sarah H. de diagonaalpositie van Elise overnam. In deze set ging alles net iets minder. Veel net uitgeslagen ballen, wederom te veel servicefouten en greep de Schutters de hun geboden kans met beide handen aan. Halverwege de set werd er een time-out genomen bij 4 punten achterstand. Even leken we in te lopen, maar daarna liep het verschil onder aanvoering van de zeer geroutineerde spelverdeler van de Schutters weer op tot zelfs 7 punten. De Schutters waren al bij de big points aanbeland en ook een 2e time-out zou waarschijnlijk het tij niet meer kunnen keren. Toch wisten we nog terug te komen tot op 2 punten maar slaagden de schutters er toch in om de set te winnen met 21-25.
Helaas, geen kers op de taart maar wel een 3-1 overwinning. Wat dit waard is weten we voor het december is want tot die tijd ontmoeten we elkaar nog 2 keer. Eigenlijk vind ik het maar niks zo’n anderhalve competitie waarin je tegen elk team 3 wedstrijden speelt.
Ook volgende week hebben we weer een thuiswedstrijd. Ditmaal tegen S.V.I Dames 7 om 14:00 uur. Statistisch gezien belooft dit geen spannende pot te worden maar je weet natuurlijk maar nooit.
Jan Henk de Raad,
trainer/coach Kangeroe Dames 4